29 Mayıs 2005 Pazar
Şarkılara sarılıyorum geceleri usulca
Bir nebze dindirir diye deli hasretini
Sen de dinlerken bu ezgileri yalnızlığında
Belki düşünmüşsündür diye beni
Avutuyorum işte garip yüreğimi masallarla
Siyah örtüler taktım başıma
Karanlıkta yalnız kalırım belki diye
Bir sen olursun yüreğimin yar tahtında
Bir de ben sana pervane bir cariye
Yanmadan durabilir mi bu yürek etrafında
Lisanı var mı ki kainatta aşkın
Milleti, ırkı olur mu yanmanın
Ne zaman dudu kulaklar çığlığını gözyaşlarının
Nerede gördü göz rengini sevdanın
Dokunabildi mi eller üstüne kanayan yaraların
Bir sarhoşluk ta ezelden kalma
Şarabımsa bezm-i elesteki asma
Der ya şair sakın bizi fakir sanma
Ateşimin kızılını yakut diye takarız gerdanıma
Göşyaşlarımız elmas diye dökülür yanaklarıma
Elimde bir kitab-ı Aşkın satırları
Bir kat daha yandı gönlün mısraları
Çöllerde susuz kaldı elifin yaprakları
Eğildi toprağına ,hasretinden dalları
Kavuşamadı gitti şu söğüdün salkımları
Mq.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder