"rüyalardaki dervişin eteğinden tutarken, dayanma gücünün alındığı sevgi anısına "
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustaligin,
Ne de çatal yürek civan olusun.
Kar etmez, inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Aksam erken iner mahpushaneye.
İner, yedi kol demiri,
Yedi kapiya.
Birden, aglamakli olur bahçe.
Karsıda, duvar dibinde,
Üç dal gece sefasi,
Üç kök hercai menekşe...
Ayni korkunç sevdadadir
Gökte bulut, dalga kaysi.
Baslar koymaga hapislik.
Karanlik can sikintisi...
"Kürdün Gelini"ni söyler Maltada biri,
Bense volta'dayim ranza dibinde
Ve hep olmayacak seyler kurarim,
Gülünç, acemi,çocuksu...
Vurulsam kaybolsam derim,
Çirilçiplak, bir kavgada,
Erkekçe olsun isterim,
Dostluk da, düşmanlik da.
Hiçbiri olmaz halbuki,
Geçer süngüler namluya.
Baslar gece devriyesi jandarmalarin...
Hirsla çakarim kibriti,
İlk nefeste yarilanir cigaram,
Bir duman alirim, dolu,
Bir duman, kendimi öldüresiye,
Biliyorum, "sen de mi?" diyeceksin,
Ama aksam erken iniyor mahpushaneye.
Ve dısarda delikanli bir bahar,
Seviyorum seni,
ÇILDIRASIYA...
Ahmet Arif
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder