NERDE UNUTTUM YÜREĞİMİ
Her Cumartesi yelkovanlar
2’den 3’edoğru çıkmışlarken gezintiyeDüşlerimden geçip bana el sallarlar
Bir bakış konuverir gözlerimin içine
Kelepçelerle bağlamışım bırakmıyorlar
Kanatlarını ödünç vermiş umutlarım
Ben kendimce uçmaya çalışırken sana
Buz gibi kurşunlara takıldı kanatlarım
Ayağım kaydı düştüm uçurumlaraAma ne yere çarptım
Ne de tekrara kanat çırptım bulutlara
Kendimi sessizce boşluğa bıraktım
Yüreğimi de giderken unutmuşum bakışlarında
Nereye sakladın düşüm aradım da bulamadım
Niye her yer zifiri karanlık
Yoksa geceye mi hapsettin beni
Gerek yok zaten kör oldum artık
Aç bıraktım düşlerimi
Islak gözlerimle ben ortada kalakaldık
Mq.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder