"kabımız ne büyükmüş ki daha da dolmadı" / 07.08.2011
17.02.2007
İnceden yağarken kar Ankara’ ya
Bir su damlasın akar İstanbul’dan
Süzülür ağır ağır yanaklarıma
Buz tutar yüreğimde soğuktan
Nedir bu dünyanın saklı sırrı
Anlamadım gitti şu zamanın hızını
Ne acelesi var, nedir bu telaş
Yaşayamadım bile son vedamı
Ben takılı kalmışken bir hücresine
O hala ilerliyor durmaksızın
Kaçsam şu mezardan göklere
Çıkıverse kaderim karşıma ansızın
Kopsa tüm zincirlerim dünyaya bağlı
Sonsuzluğun içinde kaybolsam gitsem
Şimdi tüm yaralarım kızgın demirle dağlı
Ne zaman biter şu sonu gelmez matem
Hasret dediğin şey yakar mı adamı
Yoksa karlı dağlara mı atar yaranı
Yuvasınsan düşmüş yavru bir kuş gibi
Ölüme mi kanat çırptırır sol yanını
Solmaz bu ruh içinde Aşk yanarken
Arasada silüetini fani bedenlerde
Dinmez bu ağıt, yürek vuslata hasretken
Kanadıkça kanar da , dolar yaş diye gözlerde.
Mq.
Allah daha da büyütsün İnşallah ki hiç dolmasın..
YanıtlaSil